Z odzysku

Tak się czasem dzieje w mojej farbiarskiej pracy, że jakiś motek włóczki zakupionej do farbowania nie spełnia standardów, coś tam jest z nim nie do końca tak jak trzeba. Zdarza się też tak, że coś mi się pofarbuje nie tak jak miało być. Takie włóczki odkładam "dla siebie na kiedyśtam".

Zdarza się tak rzadko, ale kilka motków już mi się plącze po pracowni czekając na swój czas. 

 
Z jednego takiego nie do końca udanego farbowania powstały motki, z których wydziergałam chustę.

Włóczka to skarpetkowa wełna z poliamidem i steliną.  Została ona przeze mnie "podrasowana" to znaczy dodałam jej trochę szarości, rudości, granatu i zieloności w raczej chłodnych odcieniach (początkowo była w wiosennych i ostrzejszych barwach, coś jak ta na zdjęciu poniżej).

Podrasowaną włóczkę połączyłam z własnoręcznie uprzędzioną cienizną  (czesanka merino z jedwabiem kolor "spice", grubość przędzy ok 650 m/100g, 2 ply).

Wzięłam druty nr 4,5  i udziergałam chustę Butterfly Effect według Iwony Eriksson, w takich raczej niewiosennych i niemotylkowych kolorach. O dziwo zajęło mi to niecałe 2 tygodnie, co poczytuję sobie za spory sukces i progres w mojej raczej powolnej robótkowej karierze.

Dodałam drugą włóczkę również dlatego, by zyskać na wielkości chusty. Zużyłam niecałe półtora motka włóczki - kombinacji dwóch włóczek - myślę, że ok 550m.

Pomysł na połączenie dwóch całkiem różnych włóczek wziął się z zachwytu blogiem Swetry Doroty, a zwłaszcza TYM swetrem. Urzekły mnie połączenia kolorów, a, że lubię jak coś mi się dzieje w dzianinie, coś się zmienia, błyszczy i migocze (nie tylko stelina i nie tylko w oczywisty sposób), to nie mogłam się oprzeć tej inspiracji. Agatko, dzięki za namiary na blog Doroty.

I jeszcze kilka słów o skarpetkach, zaczęłam je robić na drutach drewnianych KnitPro i nie mogłam ujechać, a metalowych drutów nr 3 nie miałam. Konieczność robienia ścisłych oczek  w połączeniu z drewnianymi (mało śliskimi, a wręcz "tępymi") drutami było bardzo męczące. Więcej czasu zajmowało mi chyba przesuwanie oczek na drucie niż samo dzierganie.  Zaopatrzyłam się w druty Hiya Hiya i poszło o wiele lepiej. Te druty zaintrygowały mnie tym, że pomimo iż są metalowe, nie są śliskie. Druty Hiya Hija (na żyłce 100cm, nie łączone) są satynowe w dotyku i producentowi udało się w ten sposób obejść problem śliskości i zrobić to tak, że te druty są czymś pomiędzy drutami drewnianymi a metalowymi błyszczącymi.

Ze skarpetkami zatrzymałam się tuż przed piętą i czekam na przypływ chęci do tego by się jej (pięty) nauczyć.

Pozdrawiam serdecznie wszystkie czytelniczki :)