Dziś, kolejny dzień Poznań jest najgorętszym miastem w kraju. Przędę, ale jakoś mi nie idzie, wełna nagrzewa dłonie, tak jakby jeszcze tego nagrzewania potrzebowały. Swój pokój mam od południa... bez komentarza...
Wyjęłam gręplarz, ale na tarasie też upał, skwar, spiekota... ukręciłam jedną partię i uciekłam do domu. Jest gorzej niż wczoraj, a może tak przeprowadzić się do piwnicy... jakoś za dużo tam różnych żywych stworzeń ;)
Od trzech dni zapowiadają burze, ale wychodzi na to, że to tylko pobożne życzenia przegrzanych meteorologów, dziś też zapowiadali... no jestem bardzo ciekawa...
Kilka tygodni temu dokupiłam do mojego drum cardera szczotkę czyszczącą. Wcześniej czyszczenie maszyny trochę zajmowało, bo czym tu się dostać miedzy igły by wyciągnąć resztki wełny, tak by nie dostała się do kłębków innego koloru. Dłubałam dłutem.
W szczotkę zaopatrzyłam się na eBayu, firma louet.
Przędąc - głównie wieczorami, postanowiłam sobie przesłuchać jakiegoś audiobooka. Padło na "Doma nad rozlewiskiem" Kalicinskiej. I całkiem fajnie się wraca do tej ksiązki. Z zasady kiepsko oceniam filmy nakręcone na podstawie książek, które wcześniej czytałam , tu nie było najgorzej, choć filmowcy, tak po amerykańsku rozdmuchali wątki miłosne kosztem pięknego klimatu. Szkoda. Nie ma porównania do mojego ukochanego "Siedliska".
Gdy mam chwilkę czytam "Cukiernię pod amorem" - opowieść dość fajna, ale ma jeden wieeeelki minus. Autorka obraziła się na chronologię. Poszczególne rozdziały są poukładane tak jakby wiatr je pomieszał i nikomu się ich nie chciało poukładać jak należy.
"Cukiernia" to saga rodzinna, opowiadana bez ładu i składu. Bohaterów jest wielu, kilka wątków, kilka rodzin (a właściwie kilka pokoleń jednej rodziny), chwilami już nie wiem czy to sprzed kilkudziesięciu stron to było o tym czy tamtym bohaterze - gubię się, wracam, staram się opanować, zapamiętać... męczące, niepotrzebnie męczące. Mój chłop już wpadł na pomysł, żeby rozedrzeć ksiażkę i poukładać jak powinno być... ja jednak darzę książki wielkim szacunkiem, nawet te mniej ciekawe. A może się czepiam...
Pozdrawiam bardzo :)