Woliera dla kota

Otóż... zbudowanie woliery dla kota to nie lada wyczyn ;) Zaczęliśmy od "gołego" tarasu, tylko z odeskowaniem wokoło. Trzeba było na bazie poręczy zrobić "ściany" i dach. A potem wszystko obłożyć siatką.
Trwało to kilka dni. W całym przedsięwzięciu pracowałam głównie jako szwaczka - przy czym "szyłam" drutem, a moje szwy połączyły poszczególne partie siatki z sobą. Na drugi dzień po tym szyciu nie mogłam ruszać rękami, ale czego się nie robi dla swojej kochanej koteczki :)

Z Maszą znamy się już pół roku i bardzo się z sobą zżyłyśmy, rozumiemy się w mig i często nie musze nawet nic mówić, by koteczka wiedziała o co mi chodzi.

Decydując się na Rosjankę słyszałam bardzo niepochlebne opinie o tych kotach, zwłaszcza o samiczkach. Wiele osób  (w tym weterynarze) uznają, że panieki Rosjanki są fochate, nie sposób się z nimi dogadać, są uparte i niechętnie przywiązują się do ludzi, o słuchaniu ich nie ma mowy.

Owszem Rosjanka bywa charakterna ale w nieagresywny sposób (piszę oczywiście w oparciu o swoje doświadczenia). Masza bywa uparta i zrobi wszystko by dostać to czego chce, ale akceptuje odmowę i przechodzi nad nią do porządku dziennego - nie obraża się, nie reaguje lękiem czy agresją. Jest kotką bardzo inteligentną. W mig nauczyła się gdzie jest jedzenie, co oznacza wyjęcie jej miseczki, a także bez problemu nauczyła się swojego imienia i odpowiadania na nie. Nauczyła się jak poprosić o posprzątanie w kuwecie (choć staram się tego nie zaniedbywać, ale koteczka czasem prosi o to), jak poprosić o otwarcie drzwi i wpuszczenie tam gdzie chce wejść albo jak spowodować, że dostanie porcję pieszczot. Ten kontakt ze zwierzęciem ja sobie cenię najbardziej.